Paul Đurišić licencirani je imigracioni advokat u Sjedinjenim američkim državama, konkretno u Arizoni i Ilinosi, nosi ime po svom dedi, Pavlu Đurišiću, vojvodi Jugoslovenske vojske u otadžbini u Drugom svetskom ratu, piše Borba.me.
Nosi ime po svom dedi, Pavlu Đurišiću, vojvodi Jugoslovenske vojske u otadžbini u Drugom svetskom ratu, odnosno popularnije poznatom kao četnički pokret.
U intervjuu Paul Đurišić je jasno poručio – „Ja sam veoma ponosan na svog đeda i na ono za šta je žrtvovao svoj život pokušavajući da postigne. Nikada se ne bih odrekao tog nasleđa“.
Unuk četničkog vojvode poručio je mlađim generacijama u Crnoj Gori i regionu da uvek urade duboko istraživanje istine…
„…jer je vlast i istorija uvijek predstavljena tako da favorizuje pobjednika, ne osvrćući se na pravu istinu“, poručio je Đurišić.
Ovi događaji faktički su pokrenuli lavinu dešavanja širom Crne Gore. Pored činjenice da je vlasnik imanja gde je spomenik podignut uhapšen, kao i još nekoliko lica koja su učestvovala u podizanju spomenika, sa druge strane je nadležno Ministarstvo krenulo u akciju uklanjanja svih spornih spomenika. Jedan od uklonjenih spomenika je i bista Jusufu Čeliću, komandiru milicije koju su činili Albanaci koji su živeli na prostoru Plava, Gusinja i Albanije, a koja je, prema tvrdnjama nekih istoričara, odgovorna za zločine nad pravoslavnim stanovništvom. Tu paravojsku formirala je fašistička Italija. Spomenik Čeliću nalazi se trenutno u zgradi opštine Gusinje.
Đurišić je rođen u Čikagu, 26. decembra 1965. godine. Njegov otac doselio se u Sjedinjene Američke Države 1961.
Borba: Nedavno je u Crnoj Gori podignut spomenik vašem dedi, vojvodi Pavlu Đurišiću, što je izazvalo histeriju u pojedinim medijima. Nakon postavljanja, spomenik je uklonjen, premešten u lokalnu crkvu, a zatim u manastir Đurđevi stupovi. Kako gledate na sve ove događaje kao njegov potomak?
„Prvo moram reći da sam počastvovan trudom i zalaganjem porodice Dobrašinović. Kako sam bio u Gornjem Zaostru 2003. godine prilikom prvog pokušaja podizanja spomenika Pavlu Đurišiću, a onda i nakon njegovog tadašnjeg uništenja, moram reći da danas, više od 20 godina kasnije, kada vidimo sličan tretman, da sam razočaran Vladom Crne Gore i njihovom nepotrebnom reakcijom. Pogotovo imajući u vidu da postoje spomenici antidemokratskim i antireligioznim figurama u Crnoj Gori“.
Borba: Izuzetno je zanimljivo da je npr. u Sjedinjenim Državama dozvoljeno podizanje spomenika vašem dedi, dok u Crnoj Gori nije. S druge strane, niko ne osporava spomenik vođi komunista, Josipu Brozu Titu u Podgorici, Glavnom gradu Crne Gore. Po Vašem mišljenju, da li postoje dvostruki aršini na delu i da li je komunistički sistem još uvek živ u Crnoj Gori, gde se država još uvek obračunava sa političkim disidentima?
„Naravno da postoje dvostruki aršini. Levica se uvek oslanjala na dvostruke aršine i licemerje da bi indoktrinirala svoje sledbenike“.
Borba: Na kraju krajeva, da li bi ova postavka stvari značila da biste se i Vi morali odreći nasljeđa svog djeda, prema tom sistemu vrijednosti? Koliko to može biti pogrešno i opasno?
„Ja sam veoma ponosan na svog dedu i na ono za šta je žrtvovao svoj život pokušavajući da postigne. Nikada se ne bih odrekao tog nasleđa“.
Borba: U jednom od prethodnih intervjua, rekli ste da se nikada nećete vratiti u Crnu Goru kada ste videli da je policija Mila Đukanovića digla u vazduh spomenik vašem dedi. Međutim, može se reći da su vaši utisci o toj poseti bili pomešani jer je 2.000 ljudi tada vikalo „Pavle, Pavle“ u njegovu čast. Kako se osećate u ovom trenutku u kontekstu pomenutih događaja?
„To je bilo pre više od 20 godina i malo šta se promenilo kod Vlade tako da sam i dalje razočaran u one koji su na vlasti u Crnoj Gori“.
Borba: Kako ocenjujete trenutnu situaciju u Crnoj Gori? Režima Mila Đukanovića više nema (barem u tom obliku), čini se da je situacija mirnija, ali i dalje imamo zabranu podizanja spomenika, baš kao u vreme DPS-a…
„Zabrana za spomenike se odnosi samo na one koji se ne sviđaju Vladi tako da vidim malo promena“.
Borba: Kakvo je vaše mišljenje o veličanstvenim litijama, koje je predvodila Srpska pravoslavna crkva 2020. godine, a koje su dovele do pada režima Mila Đukanovića? Da li mislite da je Crna Gora u procesu oporavka i da ćete se u budućnosti moći vratiti u svoju domovinu?
„Nadam se i beskrajno bih želio da je Crna Gora u procesu oporavka, ali poslednji događaji sugerišu da je to bila samo površinska promjena bez suštinskog značenja. Smiješno je da je sarađivao sa nacistima a dva puta su ga hapsili“.
Borba: Vaš deda je bio jedna od najistaknutijih ličnosti svog vremena, bez obzira sa koje strane gledali. Možete li nam ispričati priču ili anegdotu o njemu koja vam je preneta tokom života?
„Pa, kao što većina i zna, on je optužen da je sipmatisao naciste a što je apsolutna neistina. Kako može neko ko je dva puta bio zarobljen od strane Nemaca i koji je dva puta i pobegao da bude saradnik Nacista? Govore i da je bio nosilac Željeznog Krsta. Smešno.
Ipak, najbolja priča koju imam je kada nam je u posetu došao Vlade Divac. Rekao mi je da je njegov deda bio toliko ponosan što je Pavle boravio u njegovog kući posle jedne bitke“.
